Introductie de beleving van soft robotics (16-04-2015) TU-Delft

 Soft Robotics

 Wim Poelman

Al vele jaren is men bezig om robots te ontwikkelen die mensen helpen. De meest in het oog springende toepassingsgebieden zijn de zorg en, amusement en het huishouden.

De ontwikkelingsinspanningen komen uit twee richtingen. Ten eerste de techniek, waar men zich voor een belangrijk deel concentreert op het realiseren van menselijke functies, zoals lopen, grijpen en waarnemen. Ten tweede de menswetenschappen, waar men zich concentreert op de effecten van interactie met artificiële objecten in het kader van, bijvoorbeeld, demente ouderen, maar ook kinderen in ziekenhuizen.

Je zou verwachten dat grote belangstelling voor het onderwerp bestaat in kringen van industrieel ontwerpers, maar deze is nog beperkt. Er wordt in die kringen veel gesproken over ‘smart products’, maar robots, als extreem voorbeeld van een smart product, genieten nauwelijks belangstelling.

Aan de producten is direct te zien uit welke hoek ze komen. Het zeehondje Paro komt duidelijk uit de hoek van de menswetenschappen. De fysieke functies zijn beperkt en mentale functies zijn gericht op welzijn van patiënten.

De zorgrobot Eva van de Technische Universiteit Delft komt duidelijk uit de technische hoek. Het accent ligt hierbij niet op de beleving maar op nuttige, technische functies die het product moet verrichten in een zorgomgeving. Een arm lijkt voldoende.

Het is opvallend dat juist vanuit de technische hoek wordt geprobeerd mensen na te maken. Menswetenschappers gebruiken deze namaakmensjes dankbaar in hun onderzoek naar oplossingen voor eenzaamheid en dementie. De vraag wordt nauwelijks gesteld of dit de beste verschijningsvorm voor de gegeven situatie is. Het blijven houterige, harde, koude objecten.

Al enige tijd is er belangstelling voor soft robotics.
Majidi (2014) definieert soft robotics als “An interesting field within the field of robotics, that focuses on the applications of deformable materials in robotic applications. This creates the challenge to reexamine the materials and mechanisms that are used to make machines and robots to make them more versatile, lifelike and compatible for human interaction”.

Deze avondbijeenkomst zal speciaal aan het onderwerp soft robotics worden besteed, en wel vanuit drie invalshoeken, te weten materiaaltechnologie, het ontwerpen en de beeldende kunst.
Pieter Jonker (Professor of Vision based Robotics)  zal het laboratorium Robotics Institute bij u introduceren.
De zojuist afgestudeerde Rob Scharff gaat in op de mogelijkheden het 3D printen van flexibele materialen in combinatie met pneumatiek.
Marco Rozendaal gaat in op het ontwerpen van expressiviteit van slimme producten in het algemeen en van robots in het bijzonder.
Michiel van Overbeek presenteert zijn kunstproject dat betrekking heeft op converserende robots.
De presentatie van Wim Poelman (voorzitter van MaterialDesign) “Robots en lichaamstaal”  is een inleiding tot de discussie, onder meer door middel van een aantal stellingen over “soft robotics”

PROGRAMMA:
18:30 Ontvangst
18:50 Inleiding laboratorium Robotics Institute, Pieter Jonker
19:10 3D printen van flexibele materialen voor soft robotics, Rob Scharff
19:40 Ontwerpen van expressiviteit van slimme producten en robots, Marco Rozendaal
21:10 Pauze
20:30 Converserende robots, Michiel van Overbeek
21:00 Robots en lichaamstaal, inleiding tot discussie, Wim Poelman
21:30 Einde

De bijeenkomst vindt plaats in het Robotics & Vision laboratorium van de TU-Delft in collegezaal E (Robert Hooke) op 16 april